Vacation mood on

Dat het hier stillekes zal zijn de komende twee weken. Dat is uitzonderlijk als je mij kent. Ik ben namelijk niet van de stilste.
Niks vreemd of ergs aan de hand… neeje, gewoon congé. Welverdiend. Al zeg ik dat zelf.
Zowel voor den Husband, want die fixte het toch maar om op zijn 44ste nog voor een carrièreswitch en bijhorende studies te gaan, als voor mezelf, want ik fixte dat zootje ongeregeld hier thuis toch maar terwijl den Husband in het buitenland met zijn neus in de boeken zat.
Alsook voor de koters… zij ondergingen al die veranderingen maar en fladderden er uiteindelijk door alsof het niks was.

En eindelijk, seg. De rest van België en Nederland heeft het al gehad. De voorbije 6 weken hebben wij jan en alleman zien vertrekken en terugkeren. Zelf gretig aan het aftellen. Dromend en fantaserend van wat we nu allemaal zouden gaan uitvreten op vakantie en ons afvragend hoe onze vakantie nu zal verlopen.

Mijn motto voor de komende 2 weken (en al die andere weken van het jaar…)

Maar kijk, vandaag is het dan zover. Ergens in de vroege ochtend (althans dat hopen we. Tenzij Stiefdochterlief haar coiffeur nog moet goed leggen en Zoonlief zijn kakske van een half uur nog moet fixen *eyeroll*) rijden wij de straat uit richting Italië. We gaan de boel ne keer onveilig gaan maken tot ergens in de buurt van Rome.
Deze keer niet met een volgepropte auto die bij ieder verhogingske sleept omdat ik hoogstpersoonlijk het ding terug heb kunnen overladen.
Nope, dit jaar gaan we voor een heuse camper. We slepen deze keer ons huis gewoon mee. Kamperen in stijl, zeg ik daartegen.

En in een beetje meer luxe en gemak.
Ook voor de andere campinggebruikers. Hoeven ze ’s ochtends onze ‘GOEIEMORGEUHHHHH!’ mèt ochtendadem niet te ondergaan terwijl we richting sanitaire blok hobbelen.
Altruïsme, gasten. I rock at it.

Ik ben benieuwd. Het is iets helemaal nieuw. Tot nu toe hebben we al iedere keer een woning gehuurd, en dat was iedere keer baden in luxe.
Kamperen met een tent is ook één van onze laatste nieuwe ontdekkingen.
Op uw 34ste nog zo’n ontdekkingen doen, zeg. Ik voel me plotsklaps 10 jaar jonger.

Maar er is iets dat me zegt dat wij dat camper-gedoe gaan rocken. Het rondtrekken spreekt al langer dan vandaag tot mijn verbeelding (mijn zigeuneroorbellen liggen al klaar) en het idee van twee weken aan een stuk 24/7 met ons vijf ècht samen te zijn (ne camper, hè, gasten. Dat is 1 grote ruimte voor ons vijf. Eén. Echt maar één. Geen ontsnappen mogelijk.) geeft me nu al een warm gevoel en een big smile op mijn smoel.
Of die big smile een psychopathische zenuwtic is geworden na die twee weken laat ik jullie dan wel weer weten…

Dat het hier dus stil zal zijn op den blog…
Want in tegenstelling tot de voorbije jaren heb ik nikske klaargezet. Nul komma nul. Niets de botten.

Binnen twee weekskes sta ik hier dus terug. Dik veel kans met een verslagje van hoe die twee weken in een camper ons vergaan zijn.
En of we het er allemaal levend en wel èn zonder dwangbuis vanaf hebben gebracht.

In tussentijd kunt ge natuurlijk nog altijd onze avonturen blijven volgen op Instagram.
Je weet nooit of ik jullie hulp nodig heb bij het kiezen van het kleur van mijn dwangbuis natuurlijk…

XO,

Anneke

De komende twee weken deel ik hier dus geen reet, maar na wat graven in mijn archief vond ik deze vakantie-gerelateerde stukjes terug… Voor degenen die, net als wij, nog moeten vertrekken 😉

• Slapen onder de sterrenhemel… in een sphair: niet te ver van huis (in de Ardennen om precies te zijn), kan je onder de sterrenhemel slapen in iets dat het midden houdt tussen een tent en een ruimteschip.
• Normandië, een tent en wij: voor mij de eerste keer kamperen, voor Husband niet. Hoe het mij beviel, waar we kampeerden en enkele tips over de streek lees je hier.
• We survived the week(end)! – photo diary #44: la vite è bella!: ons reisverslagje van onze zomerreis naar Italië van vorig jaar. Mèt overload foto’s vaneigenst natuurlijk bien sûr.
• La dolce vita – onze zomerreis: en een reisverslag van onze reis naar Italië van in 2016 mag ook niet ontbreken natuurlijk. Inclusief shitload foto’s èn tips van de streek waar we al meerdere keren naartoe gegaan zijn (en vanaf volgend jaar gaan we voor een ander land, beloofd).
• Wel of niet op reis met je viervoeter? Enkele tips.: heb je net als ons een halve dierentuin? Don’t stress. Genoeg opties voor je trouwe fluffy vriendjes zodat jij zorgeloos kan genieten van je reis 😉
• Vijf keer waarom wij ’s nachts op reis vertrekken: belangrijkste reden: zagende en brullende koters. Maar er zijn nog redenen. Echt wel…
• Tien keer vakantiewoning vs. hotel: wij zijn geen hotel-liefhebbers. B&B’s kunnen er nog mee door… We zijn namelijk veel te veel gesteld op onze zelfstandigheid.
  Of we zijn gewoon mega asociaal. Kan ook.
  Wat voor ons de grootste voordelen zijn van een vakantiewoning, lees je in dit stuk.